مرغ سوخاری یکی از اشتها برانگیزترین غذاها است.
که شکل و بوی آن هر فرد سیری را گرسنه می‌کند.
تصور به دندان کشیدن یک تکه مرغ سوخاری به همراه سیب‌زمینی برشته سس‌دار چیزی نیست که بشود براحتی از کنار آن گذشت.
اما لازم است بدانید وقتی مرغ در حرارت روغن طبخ میشود.
بیشتر ویتامین‌ها بخصوص ویتامین‌های گروه B و اسیدهای آمینه ضروری آن تخریب می شود.
و برخی اسیدهای چرب آن اکسید و دیر هضم میشود. و بدین ترتیب قابلیت جذب پروتئین آن کاهش می‌یابد.
و بدین ترتیب دسترسی به مواد معدنی آن کم میشود.
همچنین شنیسل به علت پودر سوخاری افزوده شده به سطح آن نیاز به پخت طولانی‌تری دارد.
حرارت زیاد روغن، باعث تغییر رنگ و قهوه‌ای شدن آرد سوخاری آن و ایجاد ماده‌ای سمی به نام آکریلامید میشود.
این ماده سمی به مرور زمان کبد را دچار نارسایی و اختلال می‌کند.
این ماده به محض ورود به بدن تجزیه و با اثر روی DNA و با ایجاد جهش در ژن‌ها موجب بروز سرطان، انواع عفونت ها، ناباروری، تضعیف سیستم ایمنی و عوارض عصبی میشود.
این روش طبخ در مقایسه با سرخ کردن مرغ به طور مستقیم در روغن این مزیت را دارد:
که خمیر سوخاری تا حدودی از جذب روغن به داخل غذا جلوگیری می‌کند.
و بدین ترتیب از افت ارزش تغذیه‌ای محصول می‌کاهد.
بنابراین در صورت استفاده از غذاهایی که حاوی پودر یا خمیر سوخاری است. در زمان مصرف، لایه سوخاری را از روی غذا جدا کنید.
تا کالری کمتری دریافت کنید و از ترشح زیاد صفرا که ریسک ابتلا به سرطان روده را زیاد می‌کند، پیشگیری کنید.
