جغد پرنده‌اي است با صورتي پهن، منقاري خميده و چشم‌هايي درشت و پاهاي بزرگ.
در دو طرف سر جغد دو دسته پر شبيه گوش گربه قرار دارد که گوش‌پر ناميده مي‌شوند.
جغد نوکي کوچک و ظريف دارد.
دور دهان جغد پرهاي زبري هست که شبيه مو مي‌باشد ولي مو نيست.
پاهاي جغد کوچک است و پنجه‌هايش ضعيف و بي‌طاقت.
پر و بال او صاف است و خيلي آرام پرواز مي‌کند.
نوک پرهاي جغد به شکلي طراحي شده که در هنگام حمله به طعمه صداي پرها کم باشد.
ویژگی جغدها
جغدها گردن کوتاهی دارند.
رنگ جغد معمولاً کرم قهوه‌اي است.
در نوک جغدها يک شکاف هست.
سر آنها بزرگ است.
جغد هواي تاريک را دوست دارد و شب‌ها پرواز مي‌کند.
چشمان جغدها بزرگ است و به خاطر همين خوب هم شکار مي‌کنند.
پرواز آنها بي‌صداست و پاهای پوشيده از پر دارند. بيشتر جغدها روي درخت زندگي مي‌کنند.
نر و ماده جغدها همشکل هستند ولي ماده‌ها بزرگ‌ترند.
جغد تیز پرواز
جغدها بسیار تیز پروازند، پرواز آنها بی صدا است.
آنها برخلاف ظاهر آرامشان، هنگام شکار، با سرعت زیادی به سمت صیدشان شیرجه می‌روند و در یک چشم به هم زدن، آن را به چنگ می‌آورند.
چنگال‌های تیز جغد، در گرفتن شکار، کمک زیادی به او می‌کنند. منقار نیرومند و قلّاب مانندش هم او را در خوردن شکار یاری می‌دهد.
بعضی از آنها گوشپرهای مشخصی دارند . پاهای پوشیده از پر دارند . تک‌زی هستند و بیشتر آنها روی درخت زندگی می کنند..
در سوراخ‌ها ، آشیانه‌های متروک و روی زمین لانه می سازند .
طعمه خود را یکجا می بلعند و از پستانداران ، پرندگان ، خزندگان ، دوزیستان ف ماهی ها ، حشرات و خرچنگ‌ها تغذیه می کنند .
جغد و چشم‌های قوی
جغدها قدرت بینایـی زیادی دارند. این قدرت باعث می‌شود که آنها حتّی در تاریکی شب بتوانند شکار خود را ببیند.
برخی از جغدها هم از قدرت شنوایـی بسیار بالایـی برخوردارند و در نتیجه، شکار خود را از طریق شنیدن صدای آن، ردیابی می‌کنند.
جغدهای بزرگ، جغدهای کوچک
دانشمندان تاکنون ۴۵ گونه جغد شناسایـی کرده‌اند. کوچک‌ترین گونه، فقط ۱۵ سانتی‌متر طول دارد؛ امّا طول بدن بزرگ‌ترین گونه به ۷۶ سانتی‌متر می‌رسد.
