جغدها به راسته بوفیان (Strigiformes) تعلق دارند. برای این راسته در فارسی نامهای زیادی پیشنهاد شده است مانند شب شکران، چون اغلب در شب شکار می‌کنند، جغد شکلان چون اغلب شبیه جغد هستند و جغدها گروه بزرگی از این راسته را تشکیل می‌دهند.
در بعضی نواحی حتی در ایران در زمان قدیم جغد را شوم می‌دانستند در صورتی که این پرندگان بسیار زیبا و حتی مفید هستند و چون از موشها تغذیه می‌کنند در بسیاری از ممالک دارای ارزش و اهمیت می‌باشند و در بعضی نقاط به جغد، پرنده نگهبان شب باغ ما می گویند.
ويژگی های جغدها
جغد پرنده‌اي است با صورتي پهن، منقاري خميده و چشم‌هايي درشت و پاهاي بزرگ، در دو طرف سر جغد دو دسته پر شبيه گوش گربه قرار دارد که گوش‌پر ناميده مي‌شوند. جغد نوکي کوچک و ظريف دارد. دور دهان جغد پرهاي زبري هست که شبيه مو مي‌باشد ولي مو نيست. پاهاي جغد کوچک است و پنجه‌هايش ضعيف و بي‌طاقت. پر و بال او صاف است و خيلي آرام پرواز مي‌کند. نوک پرهاي جغد به شکلي طراحي شده که در هنگام حمله به طعمه صداي پرها کم باشد.
جغدها گردن کوتاهی دارند. رنگ جغد معمولاً کرم قهوه‌اي است. در نوک جغدها يک شکاف هست. سر آنها بزرگ است. جغد هواي تاريک را دوست دارد و شبها پرواز مي‌کند. چشمان جغدها بزرگ است و به خاطر همين خوب هم شکار مي‌کنند. پرواز آنها بي‌صداست و پاهای پوشيده از پر دارند. بيشتر جغدها روي درخت زندگي مي‌کنند. نر و ماده جغدها همشکل هستند ولي ماده‌ها بزرگ‌ترند.
غذای جغدها
نوع تغذیه‌ی جغدها به محل زندگی جغدها و اندازه‌ی آنها بستگی دارد. بعضی از جغدها، جانورانی مثل موش و موش صحرایی می‌خورند. جغدهای بزرگ‌تر، خرگوش، سنجاب و سمور را هم شکار می‌کنند. برخی از جغدها از حشرات و پرندگان کوچک تغذیه می‌کنند. برخی هم با ماهی‌گیری شکم خود را پر می‌کنند. این دسته از جغدها توی آب‌های کم‌عمق شیرجه می‌زنند و با چنگال‌های تیزشان، ماهی‌ها را به دام می‌اندازند.
آداب غذاخوردن جغدها
جغد معمولاً شکار خودش را به کمک منقار نیرومندش تکه‌تکه می‌کند و می‌خورد. اگر شکار کوچک باشد، جغد آن را درسته قورت می‌دهد و سپس استخوان‌ها، پَرها و فَلْس‌های طُعمه را که قابل هضم نیستند، با حالتی شبیه به سرفه بیرون می‌اندازد.
انتخاب لانه جغدها
جغدها لانه نمی‌سازند. آنها جایی را به عنوان لانه انتخاب و در همان‌جا زندگی می‌کنند. سوراخ‌های موجود در تنه‌ی درختان، غارها، انبارهای قدیمی و خراب و لانه‌های زیرزمینی، از جاهایی است که این جغدها برای زندگی برمی‌گزینند. جغدهای ماده بین ۳ تا ۴ تخم می‌گذارند. نوزاد جغد ۲ تا ۳ ماه باید در لانه بماند تا به‌قدر کافی بزرگ شود.
جنسهای بوفیان
این جنس جغدها دارای گونه‌ها و زیر گونه‌های فراوان است و در اکثر نقاط دنیا به جز در استرالیا وجود دارد. از ویژگیهای این گروه از جغدها این است ک پرهای ناحیه گوش بزرگ شده و به این پرنده منظره شاخ‌داری می‌دهد. معمولا این جغدها رنگ چشم نارنجی زیبایی دارند. گونه بوف بزرگ یکی از گونه‌های این جنس است. صدای این پرنده بسیار در نیمه شبها ناراحت کننده می‌باشد و در تمام شب در محل زندگی آنها شنیده می‌شود.
جنس جغد
این جنس دارای جثه کوچک و سبکی است و اثری از پرهای گوشی در جنس جغد دیده نمی‌شود. پیشانی جنس جغد کوتاه و جمجمه نسبتا مسطح می‌باشد. رنگ چشم آنها زرد روشن است. در جنس جغد نر و ماده یک رنگ و یک اندازه می‌باشند.
جنس جغد از جوندگان و بعضی پرندگان کوچک و حشرات تغذیه می‌کنند. سر این پرنده دارای حرکات جالبی می‌باشد و اصولا پرنده ناآرامی به نظر می‌رسد. این جغدها به آسانی اهلی می‌شوند. جنس نر و ماده این جغدها از جوجه‌ها نگهداری می‌کنند اما معمولا جنس ماده روی تخمها می‌خوابد.
جنس مرغ حق
این نوع جغدها شامل تعداد زیادی جغدهای کوچک هستند و تنها جغدهای کوچکی هستند که دارای پرهای گوشی می‌باشند. دارای دو دوره پرریزی هستند. سر این جغدها نسبت به سایر اندامها بزرگ و نوک آنها کوچک است. نر و ماده این جغدها به هم شبیه هستند. این جغدها دارای صدای ناموزونی هستند که شبها شنیده می‌شود. این پرنده به سرعت یک خفاش پرواز می‌کند و پیش از غروب آفتاب تغذیه می‌کند و هنگام روز دیده نمی‌شود.
جنس ماهیبوف
این نوع جغدها نوکی قوی و بلند دارند. پنجه‌های آنها بزرگ و خمیده است. بالهای این جغدها نسبتا کوتاه و مدور می‌باشد. پر و بال بخش بالای بدن قهوه‌ای متمایل به سرخ است که دارای رگه‌های طولی سیاه است. غذای این جغدها بطور عمده ماهی و خرچنگ است به علاوه از پرندگان و پستانداران کوچک نیز تغذیه می‌کنند.
جنس بوم
اندازه جثه این جنس از جغدها متوسط می‌باشد. در تمام دنیا به جز استرالیا و نیوزیلند و اغلب نواحی جنوبی به جز هاوایی پراکنده می‌باشند. رنگ آمیزی پر و بال و خطوط و لکه‌های موجود در پرهای این جغد او را همرنگ شاخ و برگ درختان می‌سازد و در نتیجه مانع از دیده شدن جغد می‌شود. از نظر کشاورزی این نوع جغد یکی از مفیدترین پرندگان است.
غذای این جنس از جغدها در محیط طبیعی خودشان از جانوران موذی است. این پرنده خیلی به سختی از آشیانه خود خارج می‌شود حتی اگر محل آشیانه او را تغییر محل بدهند. این جغدها در اغلب ممالک وجود دارند. این پرنده از انواع پرندگان کوچک و سوسکها نیز تغذیه می‌کند. این نوع جغد هنگام روز روی شاخه‌ای خود را پنهان می‌کند و شبها فعال است.
جنس کوف
پرندگان این گروه جغدها عموما دارای قدی متوسط و یا بزرگ می‌باشند. چشمهای آنها بزرگ و عنبیه آنها سیاه رنگ است. این جغد در دهات، شهرها، باغها و پارکها دیده می‌شود. در روز این جغد در بین شاخ و برگ درختها باقی می‌ماند و بدن خود را به تنه می‌چسباند و هم آهنگی رنگ و پر و بالش با محیط مانع از دیدن این نوع جغد می‌شود.
غذای این نوع جغد اغلب موشها و خرگوش می‌باشد ولی از پرندگان کوچک نیز تغذیه می‌کند. این جغد اکثر محلهایی را که دارای درختهای بلند و انبوه باشد برای زندگی انتخاب می‌کند. این جغدها مهاجرند و گاهی به انسان حمله می‌کنند و باعث ناراحتی انسان می‌شوند.
جنس بوف سفید
این جنس از جغدها از نظر بزرگی و جثه شبیه جنس بوف می‌باشد. چشمها نسبت به جثه پرنده کوچک است. انگشتان این جغدها بوسیله پوشش ستبری از پر پوشیده شده است بطوری که چنگالها مخفی است. رنگ عمومی بدن این نوع جغدها سفید است و در نقاط مختلف بدن کم و بیش لکه‌ها و رگه‌های تیره رنگی وجود دارد. این جنس از جغدها دارای دو گونه است که در نواحی قطبی زندگی می‌کنند.
جغدها و باورهای انسان
در باورهای اجتماعی ایران زمین غالب دیدگاه ها در ارتباط با جغد منفی و آمیخته با خرافه است بدین سبب به محض دیدن جغد وی را با سنگ مورد هدف قرار داده و جغد را بدشگون می دانند. به عنوان مثال در نقاطی از گیلان شنیدن صدای جغد نشان از رسیدن خبری نامبارک و نامیمون دارد به همین علت با ایجاد صدا و راندن وی سعی بر دور کردن صدا از خانه دارند، گاها چوب نیم سوخته ای را به سمت جغد پرتاب می کنند و بلند می گویند (اتش از من،گوشت از قصاب).
اگر جغد رو به قبله پرواز کرد بلا دفع می شود اما در غیر این صورت صاحبخانه باید صدقه دهد و انفاق کند و ……..تا بلا رفع شود. در ارتباط با صدای جغد نیز این باور وجود دارد که اگر جغد گریه کند، خوش است و اگر جغد خنده کند بدیمن است.
