فلفل سیاه خشک شده درختچه بالا رونده ای است که به حالت خودرو و وحشی در مناطق مختلفه هند می روید. از گیاهان ادویه ای بسیار قدیم جهان است.در حال حاضر دراغلب مناطق حاره دنیا مانند هندوستان ،مالاکاهٔهندوچین و کامبوج کاشته می شود.گیاهی است بالا رونده نیمه انگلی که در حین بالا رفتن از درختان مجاور ریشه های اتفاقی از آن خارج می شود و به ساقه درختان مجاور فرو می رود و می چسبد و از مواد غذایی آن درخت برای حیات خود استفاده می کند.برگهای آن بیضی نوک تیز و پهن ،سطح فوقانی آن به رنگ تیره و سطح زیرین برگ سبز روشن به طول ۱۵-۱۰ سانتی متر.گلهای آن سفید کوجک به صورت سنبله و مانند شاتون فندق آویزان ومیوه آن گرد کوچکتر از نخود ،ابتدا به ر نگ سبز ،و پس از رسیدن به رنگ قرمز تیره در می آید و به شکل خوشه ای به طول ۹-۸ سانتی متر از ساقه آویزان می شود.در هر سنبله ممکن است ۶۰-۵۰ دانه منفرد باشد.
میوه ان به دو صورت فلفل سیاه و سفید مورد استفاده قرار می گیرد و در بازار تجارت عرضه می شود ،معمولا ۹ ماه پس از ظهور گلها دانه های فلفل رسیده و آماده برداشت می شود.در صورتی که منظور برداشت و تهیه فلفل سیاه باشد دانه های فلفل موقعی که کاملا رسیده و هنوز سبز است چیده و آنها را چند روز روی هم توده می کنند که تخمیر شود و پس از آن دانه های تخمیر شده را روی پارچه و یا سطح صافی مثل بتون در مقابل اشعه آفتاب پهن میکنند تا حدود ۲۰ ساعت یعنی تاموقعی که رنگ پوست دانه قهوه ای سیر یا سیاه شود و به این ترتیب فلفل سیاه تهیه می شود که آن را با پوست آسیا کرده به صورت گرد در می آورند و در حقیقت گرد فلفل سیاه مخلوطی است از گرد پوست خارجی دانه و گرد مغز آن که دارای رنگ روشن می باشد.
