تاریخچه اختراع ساعت به چه زمانی برمیگردد؟

ساعت با فرم نوین ۲۴ ساعتی حداقل از قرن پانزدهم مورد استفاده بوده است.

حدود شش قرن قبل از میلاد، بابلی ها «در عصر امپراطوری دوم» چند مورد ابداعی از خود به جای گذاشته اند.

که امروزه نیز مورد استفاده کلیه کشور هاست.

مرسوم داشتن هفت روز هفته و تعیین عدد پایه ۶۰ برای ساعت، از یادگارهای بابلی ها بشمار می رود.

بابلی ها عقیده داشتند:

چون عدد ۶۰ به اعداد ۱، ۲، ۳، ۵، ۶، ۱۰، ۱۵، ۲۰، ۳۰ قابل تقسیم است.

لذا، این عدد را پایه در نظر گرفته و مبنای تقسیم بندی ساعت قرار دادند.

همچنین تقسیم بندی دایره به ۳۶۰ درجه «مضربی از ۶۰» از کارهای بابلی ها می باشد.

انواع ساعات ابتدائی:

بد نیست بدانیم که در گذشته بشر برای دانستن وقت و ایام ساعت هائی را اختراع و مورد استفاده قرار داده است.

مهم ترین آنها عبارت است از:

ساعت سایه ای:

مصریان قدیم ساعتی ساختند. که به آن ساعت سایه ای می گفتند.

این ساعت به گونه ای بود که سایه قطعه ای چوب عمودی، برروی یک قطعه چوب افقی می افتاد. و زمان را با ان اندازه می گرفتند.

ساعت آبی:

ساعت آبی نیز توسط مصریان اختراع شد.

در این نوع ساعت، از جریان یک نواخت آب استفاده می شده.

به این ترتیب که داخل ظرف مدرج سوراخ دار را با آب پر می کردند که آب قطره قطره از سوراخ کوچک می چکیده. و با توجه به مقدار آب خروجی، زمان تا حدودی معلوم می شده است

ساعت آفتابی:

در ساعت خورشیدی، میله ای عمودی بر سطح افقی نصب می شده است.

با اندازه گیری سایه آن میله، زمان معلوم می شده است.

ساعت شنی یا ماسه ای:

از دو حباب شیشه ای چسبیده به هم تشکیل می شده است.

در میان آن، سوراخ باریکی برای رد شدن شن یا ماسه تعبیه می کردند تا شن ها بتدریج از حباب بالا به حباب پایین جمع شود.

بعد ظرف را وارونه می کردند و همان عمل تکرار می شد.

با معلوم شدن تعداد دفعات جابجا شده شن ها در حباب ها، حدود تقریبی زمان مشخص می گردید.

ساعت شمعی:

در این نوع ساعت، بدنه شمع مدرج می شد و با سوختن شمع و کوتاه شدن آن زمان را محاسبه می کردند.

انواع جدیدتر ساعت:

با پیشرفت علم و دانش بشری، به تدریج ساعت های دقیق تر مکانیکی، وزنه ای، فنردار، برقی، باطری دار و کامپیوتری جای ساعت های قبلی را گرفتند.

مخصوصا از زمان استفاده انسان از فنر جهت راه انداختن چرخ های دندانه دار، که به ساعت شمار و دقیقه و حتی ثانیه شمار متصل هستند.

سنجش دقیق زمان برای همه به طور ساده امکان پذیر گردید.

در اوایل قرن شانزدهم اولین ساعت مچی آهنی، که نسبتا زمخت بوده، توسط یک نفر آلمانی ساخته شد.

بعدها در اواخر قرن هجدهم با استفاده از فنر و چرخ دنده های بسیارکوچک، امکان ساختن ساعت های مچی ظریف به وجود آمد.

به طوری که اولین ساعت های مچی شبیه ساعت های امروزی، در کشور سوئیس «از سال های ۱۷۹۰ به بعد» ساخته شد.