هنرمندان عکاسی در ژانر پرتره هر روزه با چالشهایی در عکاسی در محیط های داخلی و محیط های بیرونی با نور طبیعی و مصنوعی روبرو هستند
اما یکی از دشوارترین چالشهایی که هر عکاس پرتره در یک جلسه عکاسی ممکن است با آن مواجه شود ؛
مسئله ژست و پوز دادن به سوژه مورد عکاسی می باشد .
هر مدل عکاسی بدون توجه به میزان تجربه او ؛ زمانی که در مقابل دوربین یک عکاس پرتره کار قرار می گیرد ؛
به مقداری راهنمایی و راهکار از سوی عکاس نیاز خواهد داشت و البته این به خود عکاس ارتباط دارد
که چه میزان از راهنمایی ها را به سوژه مورد نظر خود انتقال دهد و همانطور که می دانیم
هیچ چیز خسته کننده تر از یک مدل بی حوصله و کم تجربه در مقابل دوربین و بدتر از آن یک عکاس خام و ساکت در زمان کار نمی تواند باشد .
عکاسی یک کار گروهی است و هر یک از افراد گروه در زمان کار به هدایت و راهنمایی از سوی عکاس نیاز خواهند داشت.
در این مطلب نکاتی را مورد اشاره قرار می دهیم که با استفاده از آنها به اسانی می توانید
یک جلسه عکاسی از مدل های کم تجربه تر را هدایت نموده و عکس های خوبی را به ثبت برسانید .
۱ – وضعیت دستها
یکی از اولین ژست هایی که در زمان عکاسی از مدل ها مورد استفاده قرار می گیرد
حالت قرار دادن دست بر روی قوس کمر و نگاه کردن به دوربین به صورت جدی می باشد .
بالا گرفتن سر در این حالت موجب کشیده تر دیده شدن گردن خواهد شد
اما این زاویه دید هیچ نشانه ای از خطوط فک و صورت به دوربین انتقال نمی دهد .
نام ( مدل شرور ) بهترین توصیفی است که از این ژست می توان ارایه داد .
این می تواند یک ژست صحیح باشد ؛ به شرط آنکه عکاس زاویه دید و
حالت قرار گرفتن مدل را به طور صحیح اصلاح کند .
قسمت دوه اهمیت ژست در عکاسی را اینجا بخوانید.
