گل گاوزبان یک گیاه علفی به طول ۷۰ – ۴۰ سانتی‌متر است.
این گیاه در مزارع و گاهی زمین‌های بایر می‌روید. منشأ اولیه آن دمشق بوده است.
از تجزیه شیمیایی گیاه گل گاوزبان مهم‌ترین ماده‌ای که به دست می‌آید نیترات دو پتاس می‌باشد و بیشتر خواص آن مربوط به این ماده است.
گل گاو زبان گیاهی طبی است که تقریباً تمامی اجزاء آن ، اعم از گل ها و برگ ها و دانه های آن به عنوان دارو استفاده می شود.
همچنین دانه های این گیاه را برای تهیه روغن مورد استفاده قرار می دهند.
گل گاوزبان دارای طبیعت گرم و اثر نشاط‌آور، مقوی تمام بدن و آرامش‌بخش است.
در معالجه تب‌های دانه‌ای مانند سرخک، آبله‌مرغان مصرف دم کرده آن با لیموعمانی اثر شفابخشی دارد.
این دم کرده در درمان دردهای ناشی از سنگ کلیه و دفع سنگ مثانه نیز بسیار مفید است.
اگر دچار آلرژی‌های فصلی می‌باشید توصیه به مصرف دم کرده گل گاوزبان است.
دم کرده گل گاوزبان برای درمان جوش‌های دهان، آفت دهانی بسیار نافذ است.
قاعدگی و پریود شدن
گفته می شود که مصرف بیش از پنج روز متوالی دمنوش گل گاوزبان، می تواند باعث پریود شدن زنان شود؛
بنابراین پس از پنج روز استفاده از آن در صورت نیاز، سه روز فاصله انداخته و سپس دوباره مصرف کنید.
دم کرده گل گاوزبان به دلیل خواص ضد التهابی و ضد درد طبیعی که دارد،
یکی از بهترین دارو های گیاهی برای درمان کمر درد و دل درد در زمان قاعدگی و پریود شدن می باشد.
طرز تهیه چای و دمنوش گل گاو زبان
۲ گرم از گل و برگ های خشک شده گل گاوزبان را در نیم لیتر آب داغ (دمای ۸۰ درجه) بریزید و بگذارید ۱۰ دقیقه بماند تا دم بکشد.
دمنوش گل گاوزبان آماده است، می توایند یک قاشق چای خوری عسل به آن اضافه کنید و بنوشید.
مقدار مصرف دمنوش گل گاو زبان در روز
متخصصان می گویند که افراد تنها می توانند ۲ گرم گل گاو زبان را به صورت دمنوش تهیه کرده و سه بار در روز مصرف کنند.