دعای جوشن کبیر در یکی از غزوات صدر اسلام از جانب جبرئیل برای پیامبر اسلام آورده شده است.
این دعا صد بند دارد و هر بند حاوی ده “اسم” از اسمای خداست،
به‌جز بند ۵۵ که یازده اسم باریتعالی در آن آمده است؛
بنابراین، درمجموع، این دعا حاوی هزار و یک «اسم» خدای متعال است.
در باب فضیلت خواندن این دعا چنین آمده است:
۱ـ هر که این دعا را هنگام خروج از منزل بخواند،خداى تعالى عمل او را به عملهاى نیکو لاحق مىسازد.
۲ـ حضرت رسول (صلى الله علیه و آله) فرمودند که:
هیچ بندهاى از امّت من نیست که این دعا را در ماه مبارک رمضان سه مرتبه یا یک مرتبه بخواند
مگر آنکه به تحقیق که خداى تعالى بدن او را بر آتش حرام مىکند و بر او بهشت واجب مىشود.
۳ـ خداى تعالى در آسمان چهارم خانهاى بنا کرده که نامش بیت المعمور است؛
به آن خانه در هر روزى هفتاد هزار فرشته داخل مىشوند و از آن بیرون مى روند
و دیگر به سوى آن تا روز قیامت بر نمى گردند و خداى عزّ و جلّ به صاحب این دعا ثواب این فرشتگان را مى بخشد.
۴ـ کسى که این دعا را در ظرفى پاکیزه به آب باران و زعفران بنویسد و آن را بیاشامد به قدرى که نوشیدن آن را توانا باشد،
خداى تعالى او را از هر دردى و هر بیمارى شفا مى دهد.
۵ـ هر کسى که این دعا را بخواند، مثل مردن شهدا مىمیرد.
خداى تعالى براى او ثواب هفتصد هزار شهید از شهیدان صحرا را مىنویسد.
۷ـ در شبى که شخص این دعا را بخواند خداى تعالى به او روى مى آورد و به سوى او نظر التفات مىکند و تمامی حاجتهاى دنیا و آخرت او را برآورده می سازد.
۸ـ در شبى که این دعا را مى خواند خداى تعالى از او شرّ شیاطین و مکر ایشان را دفع مى کند و عملهاى او را همگى قبول مى کند و مال او را پاکیزه مى کند.