گل همیشه بهار، گیاهی علفی و البته زیبا و همیشه گل است که چه به صورت گلدانی در آپارتمان و چه به صورت کاشته شده در باغچه خانه مورد استفاده قرار گرفته باشد، به شکل دمنوش در تغذیه یا به صورت موضعی خواص دارویی و درمانی زیادی دارد.
این گیاه از جمله گیاهانی است که هم کابرد زیبایی در منزل دارد و هم کاربرد درمانی در طب و شفابخشی. از این گل با نام «آذرگون» نیز یاد می‌شود اما در منابع علمی با Calendula officinalis شناخته می‌شود.
- این گیاه تب بر است.
- عصاره آن تاثیر ضدسرطانی به ویژه در برابر سرطان خون، پوست، سینه، پروستات، ریه، لوزالمعده و روده بزرگ دارد.
- عصاره گل آن برای معالجه گزیدگی زنبور و عقرب به کار برده می شود.
- خاصیت ضدالتهابی دارد و با منقبض کردن رگ های خونی از خونریزی پیش گیری می کند.
- برای معالجه عفونت گوش، چای گل همیشه بهار بخورید.
- چشم را با چای این گیاه بشویید تا قرمزی و درد آن التیام یابد.
- چای آن به هضم غذا کمک می کند، سیستم دفاعی بدن را تحریک و بدن را سم زدایی می کند و سیکل قاعدگی را منظم می کند.
- به تشکیل رگ های خونی جدید کمک می کند.
- به طور موضعی روی آکنه، سوختگی و خراشیدگی استعمال می شود.
- با آبسه ، کورک و تکرر استفراغ مقابله می کند.
- این گیاه ادرار آور است.
