نام علمی این میوه کوچک و گوشتی، ” Cerasus avium ” است که گیاهی ست که با ارتفاع کوتاه ، شاخه‌های صاف بدون خار و قرمز رنگ مایل به قهوه‌ای، برگ‌های سبز تقریباً درشت لبه‌دار و دارای میوه گوشت‌دار با گونه‌های متعدد وجود دارد که تقریباً در تمام کشو‌رهاى جهان آن را مى‌شناسند و احتمالاً بومی منطقه‌ای بین دریای سیاه و دریای خزر است و در زمان‌های قدیم به اروپا برده شده است. ایران با تولید ۲۲۵ هزار تن (۱۲درصد تولیددنیا) سومین تولید کننده گیلاس در جهان میباشد (بعد از ترکیه و آمریکا)
گیلاس سیاه ، به صورت درختی کوچک و یا درختچه میباشد که برگریز بوده و دارای سرعت رشدی متوسط است.
این گیاه در مناطق نیمه گرمسیری میروید، حداکثر تا ۲۵ متر رشد میکند و عمری در حدود ۲۵۰ سال دارد.
چوب تنه این درخت قرمز رنگ بوده و در مبل سازی، قاب سازی و نجاری مورد استفاده قرار میگیرد.
چوب این درخت ، سوختی مناسب نیز به شمار می آید.
برگها، متناوب و نیزه ای شکل هستند ، معطر بوده و بین ۶ تا ۱۸ سانتیمتر طول دارند .
سطح پشتی برگها تیره و براق است.
گلهای این گیاه سفید رنگ میباشند و دارای پرچم زردرنگ هستند ، از ماه خرداد تا تیر بر روی شاخه ها دیده میشوند ، این گلها همزمان هم نر هستند و هم ماده .
گرده افشانی توسط حشرات صورت میگیرد.
