شاید باور نکنید که پاستیل در دهه ۱۹۲۰ کاملا اتفاقی توسط یک کارگر ساده اختراع شد!
ماجرا از این قرار بود که هانس ریگل، کارگر ساده یک کارخانه آبنبات‌سازی و البته صاحب تجربه‌های زیاد در زمینه شیرینی‌پزی و قنادی
برای کسب درآمد بیشتر در آشپزخانه خانه کوچکش هم آبنبات‌های خانگی درست می‌کرد که بسیار خوشمزه و پرطرفدار بود.
و به همین دليل بعد از مدتی نام «هاریبو» را برای آبنبات‌هایش انتخاب می‌کند که خیلی زود بر سر زبان‌ها می‌افتد.
پاستیل از چه ساخته شده؟
پاستیل های امروزی غیر از شکل و شمایل خرس، در قالب های متعددی تولید می شوند؛
از شکل حیواناتی مثل قورباغه و مرغ و زرافه گرفته تا میوه هایی مثل آلبالو و توت فرنگی و سیب و پرتقال و انار و اشیایی چون خودرو و بطری نوشابه و…
گرچه این محصولات اکنون تنوع زیادی در مزه و رنگ و شکل دارند، از یک نظر، تفاوت چندانی هم با آن پاستیل های اولیه ندارند.
در فرآیند تولید، مقداری ژلاتین برای ایجاد حالت شفافیت و چسبندگی،
روغن خوراکی برای براق شدن،
انواع اسانس های میوه ای براساس مزه و طعمی که مورد نظر است،
رنگ ها و طعم دهنده های مجاز خوراکی،
آب، شیرین کننده که می تواند شکر یا گلوکز باشد
و چند افزودنی دیگر به کار گرفته می شود.
آنچه اکنون محل منازعه برای فایده دار بودن یا مضر بودن این مواد خوراکی است و به عنوان متهم در جایگاه همیشگی قضاوت های افراد می نشیند، ژلاتینی است که در تولید این خوردنی ها به کار می رود.
مصرف پاستیل برای کودکمان مفید است؟
یک کارشناس تغذیه در خصوص مصرف پاستیل ها ها که نوعی آبنبات ژله ای و با طعم های مختلف است، اظهار داشت:
پاستیل برای تمامی رده های سنی مفید است و با توجه به وجود ساختمان ژلاتینی در آن،
می توان از این شیرینی جهت ترمیم مواد از دست رفته مفاصل بهره گرفت و دردهای استخوانی را کاهش داد.
ژلاتین، گلوکز، رنگ ها و طعم دهنده های مجاز، ترکیبات اصلی پاستیل را تشکیل می دهند
که هیچ یک برای سلامت بدن مشکل خاصی را به همراه ندارند.
به کودکانمان پاستیل دهیم یا نه؟
ژلاتین موجود در پاستیل دارای ساختمان پروتئینی حاوی اسید آمینه های ضروری برای بدن است.
همچنین برخی از انواع پاستیل حاوی ویتامین C و مولتی ویتامین هستند.
از سوی دیگر وجود کم مواد شیرین کننده در این شیرینی، آن را تبدیل به یکی از بهترین تنقلات برای کودکان کرده.
که به مراتب از هله هوله هایی که کودکان استفاه می کنند بهتر است.
