فلافل گلولهٔ سرخ شدهٔ نخود پخته و ادویه‌جات است.
این غذا زاده شده در فلسطین است در خاورمیانه زیاد استفاده می‌شود.
و از غذاهای جنوب ایران به ویژه خوزستان و شهر آبادان است.
پس از رویداد جنگ ایران و عراق و پناهنده شدن مردمان این شهر و دیگر جاهای خوزستان، پناهندگان این خوراکی را به دیگر جاهای ایران بردند.
فلافل از ریشه فلفل است و بدلیل استفاده زیاد از فلفل در این غذا به این نام مشهور شده‌است.
آبادان دروازه ورود فلافل
تاریخچه و نحوه آمدن فلافل به آبادان و تا این اندازه آبادانی شدنش اهمیت دارد.
برای کشف این ماجرا سراغ کسبه قدیم خیابان امیری آبادان می‌روم.
بازاری که جزو قدیمی‌ترین بازارهای این شهر است و هنوز هم کم و بیش قدیمی‌ها در این مکان کاسبی می‌کنند.
سرنخ پرس و جو‌هایم به ساعت‌سازی آردین با بیش از شصت سال قدمت می‌رسد که صاحبش در اصطلاح بازار آبادان را مثل کف دست می‌شناسد.
مغازه‌ای ساده و قدیمی با ساعت‌های کلاسیک و پیرمردی که با ذره بین مشغول تعمیر ساعت شماته‌داری است.
از فلافل که از او می‌پرسم می‌خندد و می‌گوید: فلافل غذای مورد علاقه ام نیست اما آبادان دروازه ورود این غذای لذیذ به سراسر کشور بوده است
تقریبا سال‌های نزدیک به چهل بود که اولین مغازه فلافل فروشی توسط آقای جمشیدی که همسر لبنانی داشت به نام فلافل لبنانی در آبادان به راه افتاد.
کم کم راهش به محله‌های دیگر این شهر باز شد.
اما تا قبل از انقلاب به وسعت و گستردگی امروز نبود.
«احد آردین» همان گونه که مشغول کارش است ادامه می‌دهد:
از آبادان بود که پای فلافل به شهرهای دیگر ایران باز شد.
دوران جنگ ایران و عراق آبادانی‌ها که در شهرهای دیگر و جنگ زده بودند و درآمدی برای راه انداختن کاری نداشتند.
در آن شهر‌ها دکه‌های فلافل و سمبوسه و پاکوره زدند.
زن‌ها مواد اولیه را آماده می‌کردند و مرد‌ها هم در بازار می‌فروختند،
این شد که این ساندویچ وارد شهرهای دیگر کشور شد.
