عکس نوشته شهادت امام سجاد علیه السلام

شیعیان باور دارند که پس از پیامبر اسلام، مهدی از خاندان پیامبر برای ظهور و حکومت عدلانه در جهان، ظاهر خواهد شد. این باور به تدریج در قرن های اول و دوم هجری توسط شیعیان تبعید شده و به گونه ای توسعه یافت که امامان دوازده شیعه، وارثان علم و معرفت پیامبر هستند که توسط خدا به عنوان رهبران و مدیران جامعه انتخاب شده اند.
امامان  شیعه به ترتیب زیر هستند:
۱- حضرت علی بن ابی طالب (ع)
۲- حضرت حسن بن علی (ع)
۳- حضرت حسین بن علی (ع)
۴– حضرت علی بن الحسین (ع)
۵- حضرت محمد بن علی (ع)
۶- حضرت جعفر بن محمد (ع)
۷- حضرت موسی بن جعفر (ع)
۸- حضرت علی بن موسی (ع)
۹- حضرت محمد بن علی (ع)
۱۰- حضرت علی بن محمد (ع)
۱۱- حضرت حسن بن علی (ع)
۱۲- حضرت مهدی (عج)
امامان شیعه، به عنوان رهبران و مدیران جامعه، در دوران خود نقش بسیار مهمی در جامعه داشتند. آنها با توجه به علم و معرفت خود، به مردم در امور دینی، اجتماعی و سیاسی کمک می کردند. همچنین، آنها در دوران خود با شرایط سخت و نامساعدی روبرو شده بودند و در برخی موارد به شهادت رسیدند.
امامان شیعه به عنوان وارثان علم و معرفت پیامبر، به تدریج در جامعه شیعه به عنوان مراجع تقلید شناخته شدند. این به معنای این است که شیعیان در امور دینی، به دستورات و فتاوای آنها پایبند هستند و از آنها در مواردی که به علم و دانش خود نمی توانند پاسخ دهند، استفاده می کنند.
امامان شیعه با توجه به نقش بسیار مهمی که در جامعه داشتند، همواره مورد توجه و احترام شیعیان بوده اند. هر ساله در روز تولد امامان، مراسمی به مناسبت این رویداد در سراسر جهان برگزار می شود. همچنین، شیعیان در مساجد و حسینیه ها به مناسبت ایام عزاداری امام حسین (ع)، سخنرانی ها و مراسم عزاداری برگزار می کنند.
بنابراین، امامان دوازده شیعه به عنوان وارثان علم و معرفت پیامبر، نقش بسیار مهمی در جامعه داشتند و همچنان در قلب شیعیان جایگاه ویژه ای دارند.
حضرت علی بن الحسین، معروف به امام سجاد (ع)، چهارمین امام شیعیان پس از حضرت حسین (ع) است. او در سال ۳۸ هجری در مدینه به دنیا آمد. پدرش حضرت الحسین (ع) در کربلا به شهادت رسید و امام سجاد (ع) به همراه خانواده و بقایای اهل بیت به دام رفتند. امام سجاد (ع) در زندگی خود بسیار به عبادت و دعا پرداخت و در زمینه های مختلفی از جمله فقه، تاریخ، تفسیر قرآن و اخلاق، علم و دانش فراوان داشت.
امام سجاد (ع) به عنوان “سجاد” به دلیل پوشیدن لباس های خاصی که برای نماز و عبادت به کار می برد، شناخته شده است. او در طول زندگی خود به عبادت و دعا پرداخت و مجالس عزاداری برای شهدای کربلا را برگزار می کرد. امام سجاد (ع) همچنین به عنوان یکی از برترین مربیان و معلمان اخلاق و فضیلت شناخته می شود. در این زمینه، او بسیاری از دعاها و مناجات هایی را برای اخلاق و فضیلت آموزش داده است.
امام سجاد (ع) همچنین در زمینه های دیگری نیز فعالیت داشت. به عنوان مثال، او در زمینه تفسیر قرآن و فقه بسیار دانا و ماهر بود. همچنین، او به عنوان یکی از برترین تاریخ دانان عصر خود شناخته می شود و در زمینه تاریخ اسلام و حوادث مختلف دوران خود دقت بسیار بالایی داشت. امام سجاد (ع) در طول زندگی خود با شرایط سخت و نامساعدی روبرو شده بود. او در دوران خود به شهادت رسید و در آستانه مرگ، به خانواده و شیعیان خود درس هایی از اخلاق و فضیلت داد. به عنوان مثال، در زمانی که او به شهادت رسید، پدرش حضرت الحسین (ع) را به یاد آورد و گفت: “به خاطر آنچه که پدرم برای دین خدا کرد، من هم به شهادت رسیدم”.
امام سجاد (ع) به عنوان یکی از برترین شخصیت های تاریخ اسلام شناخته می شود و همچنان در قلب شیعیان جایگاه ویژه ای دارد. هر ساله در روز تولد او، مراسمی به مناسبت این رویداد در سراسر جهان برگزار می شود. همچنین، شیعیان در مساجد و حسینیه ها به مناسبت ایام عزاداری امام حسین (ع)، سخنرانی ها و مراسم عزاداری برگزار می کنند و در آن به امام سجاد (ع) نیز اشاره می کنند.

زمان شهادت امام سجاد علیه السلام

همان طور که در روز تولد حضرت زین العابدین علیه السلام در بین مورّخین اختلاف است، در روز و سال شهادت او نیز اختلاف وجود دارد. دامنه این اختلاف از سال ۹۲ هجری تا سال ۱۰۰ هجری است، اما آنچه از همه مشهورتر است، یکی سال ۹۴ هجری است که آن را به مناسبت ارتحال فقهای بیشماری از اهل مدینه، « سنه الفقهاء » نامیده اند و دیگری سال ۹۵ هجری.« حسین » فرزند امام علی بن الحسین علیه السلام وفات پدر خود را در سال ۹۴ اعلام کرده است و بر این اساس بزرگانی نظیر شیخ مفید و شیخ طوسی و محقق اربلی و ابن اثیر نیز همین نظر را داشته اند.
اما بر اساس روایتی که ابوبصیر از امام جعفر صادق علیه السلام نقل کرده است، امام فرموده است: حضرت علی بن الحسین علیه السلام در حالی‌که ۵۷ ساله بودند از دنیا رفت و این واقعه در سال ۹۵ هجری اتفاق افتاد.

آخرین شب زندگانی حضرت

امام صادق علیه السلام فرمودند:
حضرت امام سجاد علیه السلام در شب شهادتش به فرزندش، امام محمد باقر، فرمود:« پسرم، برایم آب بیاور تا وضو بگیرم.»
امام محمد باقر برخاست و ظرفی آب آورد.
امام سجاد فرمودند:« این آب برای وضو شایسته نیست،‌ چرا که در آن حیوانی مرده افتاده.»
امام باقر چراغی آورد و دید موشی مرده در آن افتاده است. از این رو ظرف آب دیگری برای ایشان برد.
امام سجاد فرمود:« پسرم! این همان شبی است که به من وعده داده‌اند.»
سپس سفارش کرد به شترش که بارها با آن به حج مشرف شده بود، خوب رسیدگی کنند و غذا بدهند.

شهادت

روز شهادت امام سجاد نیز ۱۸ ، ۲۲ و ۲۵ محرم نقل شده که روز ۲۵ از شهرت بیشتری برخوردار است.
بنا بر این روایات، امام سجاد علیه السلام ۵۷ یا ۵۸ سال عمر فرمود که :
دو سال آن را در زمان حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام، ده سال را در زمان امامت عموی خود حضرت امام حسن مجتبی علیه السلام و ده سال را در دوران امامت پدر خود سپری فرموده است و مدت امامت خود آن امام بزرگوار نیز ۳۵ سال بوده است.

محل دفن امام سجاد علیه السلام

حضرت زین العابدین علیه السلام پس از تشییع باشکوه مردم مدینه، در بقیع که قبور بسیاری از اولیاء خداوند، همسران پیامبر، فاطمه بنت اسد و بسیاری از صحابه گرانقدر پیامبر و تعدادی از شهدای صدر اسلام در آن قرار دارد، در کنار مرقد مطهر حضرت امام حسن مجتبی علیه السلام، عموی بزرگوارش، مدفون گردید.
در این قطعه از بقیع عباس، عموی پیامبر، نیز دفن شده بود و بعداً حضرت امام صادق و حضرت امام باقر نیز مدفون گردیدند. این بخش دارای قبه و بارگاه بوده ولی اکنون به دست وهابیون تخریب شده است.

قاتل امام سجاد علیه السلام

حضرت علی بن الحسین علیه السلام در زمان خلافت ولید بن عبدالملک به شهادت رسید.
بنا به گفته عمر بن عبدالعزیز، ولید که حاکم جبّار و ظالمی بود، زمین را از جور و ستم لبریز کرده بود. در دوره‌ی حکومت او، رفتار مروانیان و کارگزاران آنها با دودمان پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم، بنی هاشم و به خصوص امام سجاد علیه السلام بسیار ظالمانه و بی‌رحمانه بود.

والی مدینه – هشام بن اسماعیل – گر چه از زمان عبدالملک بن مروان مسئول اداره شهر مدینه بود، ولی در دوران ولید رفتار ظالمانه ای با حضرت زین العابدین علیه السلام در پیش گرفت و هنگامی که به دلیل بدرفتاری زیاد با مردم مدینه از منصب خود عزل شد، او را در کنار منزل مروان نگه داشتند تا مردم از او تقاص بگیرند. او خود معترف بود که از کسی جز علی بن الحسین علیه السلام بیم ندارد، اما هنگامی که امام با جمعی از اصحاب خود از کنار او عبور کردند، هیچ یک به او متعرض نشدند و از او شکایتی نکردند. این جا بود که هشام فریاد زد:« الله اعلم حیث یجعل رسالته » (خدا می‌داند رسالت خود را در کدام خاندان قرار دهد.)
و در روایت دیگری، امام برای او پیغام داد که اگر از نظر مادی در تنگنا هستی، ما تأمینت می‌کنیم.

مورخین درباره قاتل امام با هم اختلاف دارند. بعضی معتقدند امام به دست ولید مسموم شد، و برخی دیگر معتقدند به دست هشام بن عبدالملک، که برادر خلیفه بود؛ اما به هر حال، او نیز نمی توانست بدون اجازه ولید، مرتکب قتل امام شود.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *