بارش باران از پدیده های طبیعی و بسیار زیباست.
در فصل بهار و پاییز شاهد ریزش باران های زیبا هستیم.
اما این بارانها چگونه شکل میگیرند برای دانستن این مطلب با ما همراه باشید.
وقتی هوای گرم به بالای آسمان صعود میکند، بخار آب را هم همراه خودش به بالا به داخل آسمان میبرد.
در بالای آسمان، بخار آب سرد میشود و قطرههای آب دور ذرات ریز گرد و غبار موجود در هوا تشکیل میشود.
مقداری از بخار آب هم به شکل کریستالهای ریز یخ منجمد میشود که قطرات آب سرد شده را جذب میکند.
قطرات به شکل کریستالهای یخ، منجمد میشود و کریستالهای بزرگ تری را تشکیل میدهد که ما آنها را برف ریزه مینامیم.
موقعی که برف ریزهها سنگین میشوند، پایین میافتند.
برف ریزهها در مسیرشان رو به پایین با هوای گرم تر برخورد میکنند و ذوب میشوند و به صورت قطرات باران در میآیند.
بد نیست بدانید کارخانهها، ماشینها، کامیونها، و وسایلی که دارای دودکش هستند،
از سوخت فسیلی نظیر زغال و مواد نفتی استفاده میکنند.
سوخت این دو نوع ماده موادی نظیر اکسید گوگرد و اکسیدهای نیتروژن را وارد هوا میسازد.
در فضا این اکسیدها تغییر میکنند و به گرد و غبار و باران اسیدی تبدیل میشوند.
نحوه تشکیل ابرها
زمانی که شما یک توده هوا را سرد کنید باعث می شوید تا میزان رطوبت نسبی توده هوا افزایش یافته و به حد اشباع برسد.
در این حالت توده هوا توانایی پذیرش این مقدار بخار آب را نداشته و بخار آب میعان یافته و به قطرات ریز آب تبدیل می شود،
از اینجا به بعد شما شاهد تولد ابر هستید و ابر قابل رویت می شود.
اما اگر در این توده هوا کمی نا خالصی وجود داشته باشد
حتی قبل از رسیدن به حد اشباع فرایند تشکیل ابر شروع خواهد شد
و قطرات شکل یافته نیز بزرگتر خواهند بود و البته بعدا خواهید دید این ذرات در بارش باران چقدر حیاتی و موثرند.
فرایند سرد شدن هم معمولا به صورت صعود توده هوا به آن اعمال می شود
چرا که هرچه ارتفاع ما از سطح زمین بیشتر شود دمای هوا کاهش می یابد.
این کاهش دما به ازاء هر یک کیلومتر بین ۶ تا ۱۰ درجه سانتی گراد است.
بسته به این که دمای ابر چقدر باشد ممکن است تمام این قطرات به صورت مایع یا ترکیبی از آب و یخ و یا به صورت یخی باشند.
ابرهایی که در ارتفاع بسیار زیاد ( بیش از ۴ کیلومتر) تشکیل می شوند و به ابرهای سیروس معروف هستند
از ذرات ریز یخ شکل می گیرند و ابرهای با ارتفاع پایین تر از قطرات ریز آب و یا ترکیب این دو شکل می گیرند.
ابرهای سیروسی فاقد بارندگی هستند زیرا ذرات آنها بسیار ریز است و به صورت معلق در هوا باقی می مانند
به علاوه نا خالصی ها و ذرات گرد و غبار توانایی صعود به ارتفاعات بالا را ندارند
و نمی توانند تاثیری بر فرایندهای بارش داشته باشند .
بیشتر ابرهایی که در لایه های پایین تر قرار دارند قابلیت بارش را دارند و یا می توانند به ابرهای بارشی تبدیل شوند