سیکاس ها گیاهانی دو پایه و کم رشد هستند.
از انها یک تیره با چند جنس و گونه های متعدود بدون هیچ تغییری با تکامل از تریاس(دوره های زمین شناسی حدودا ۲۰۰ میلیون سال پیش،عصر دایناسورها) تاکنون باقیمانده است.
سیکاس های کنونی درخت یا درختچه هایی با ساقه ضخیم و غده ای هستند.
برخی از جنس های آنان مانند زامیا و استانژریا ساقه های زیر زمینی دارند.
ساقه ی سیکاسها مانند نخل ها ستونی شکل،بدون انشعاب و در جنس های مختلف ارتفاعی متفاوت دارند.
ارتفاع تنه جنس سراتوزامیا از سیکاسها از ۱۵ تا ۱۶ متر متغیر است.
در بعضی سیکاداسه ها طول ساقه کم و در خانه حداکثر به ۱.۸ مترمیرسد و با نگه داری آن داخل گلدان میتوان اندازه آن را کنترل کرد.
ولی قطر آن رشد فوق العاده دارد(بیش از دو متر).
نمای ظاهری سیکاس ها به نخل ها و سرخس های درختی شباهت داردولی اصلا از نخل ها نیستند.
برگها در سیکاس غالبا دارای تقسیمات شانه یی با قطعات و کناره ای کامل بوده،همه در راس ساقه جمع میشوند.
دوام برگها معمولا زیادولی شکننده و حساس هستند و باید با احتیاط حمل شوند.
در جنس های مختلف از ۱۰ تا ۳۰ سال روی ساقه باقی می مانند و پس از سقوط نیز جای آنها روی ساقه باقی میماند.
نگهداری و پرورش سیکاس
سیکاس یکی از معروف ترین گونه ها جهت باغچه کاری و استفاده درفضای داخلی منزل در جهان است،
….و روش های ازدیاد سیکاس به سه طریق صورت می گیرد
بذر -جوانه پا جوش – قلم – …
خاک:
خاک مطلوب برای سیکاس خاکی است مخلوط از خاک برگ، ماسه، کمی خاک رس. در کاشت گیاه باید در نظر داشت که گیاه را طوری کاشت کنیم که کمی از سطح خاک بالا تر باشد. پیاز سیکاس باید طوری در خاک قرار گیرد که نیمی از آن در خاک و نیم دیگر آن از خاک بیرون باشد.
آب و کود:
آب و کود گیاه به نیاز گیاه و مقدار نوری که به سطح خاک تابیده می شود بستگی دارد. سیکاس زیاد در مقابل کمبود آب و مواد غذایی از خود اثر نشان نمی دهد. اگر گیاه در گلدان قرار دارد ابتدا همیشه اجازه دهید که خاک گلدان کاملاً خشک شود و سپس آن را آبیاری کنید.
کود:
زمان کوددهی مناسب،یکی درطول بهار و دیگری در اواخر تابستان است.
اگر از کود های ارگانیک مانند کودهای حیوانی و کود هایی که دیر جذب می شوند استفاده می کنید بهتر است از باقی ماندن این کود ها در دهانه و نوک پیاز جلوگیری کنید، زیرا این عمل امکان دارد که آرایش منظم برگهای تازه را که در آینده بیرون می آیند بهم بزنند.
