بید مجنون گونه ای درخت دوپایه دارای چوبهای نرم و سبک است که گلهایش فاقد پوشش میباشد. این گونه بسیار زیبا از جنس Salix (سالیکس) در خانواده Salicaceae (سالیکاسها) بومی مانطق شمالی و غربی چین و همچنین امتداد دجله و فرات و بخش هایی از بابل باستان است. این درخت در امتداد جاده ابریشم به سمت جنوب غربی آسیا و اروپا نیز دیده میشود.
بید مجنون درختی برگریز در اندازه متوسط تا بزرگ است که در طول رشد خود به ارتفاع ۲۰ تا ۲۵ متر بلندی میتواند برسد. درختی با سریع رشد و دارای طول عمر کوتاه، بین ۴۰ تا ۷۵ سال است.
شاخه های آن قهوه ای مایل به زرد ، با جوانه های کوچک هستند. برگ ها متناوب ، مارپیچ ، مرتب و باریک به رنگ سبز روشن به طول ۴ تا ۱۶ سانتی متر و عرض ۵ تا ۲ سانتی با حاشیه دندانه دندانه ریز و نوک تیز میباشند و در پاییز به رنگ زرد طلایی در می آیند. گل های آن در اوایل بهار میرویند.
بید مجنون مثمره نیست، یعنی میوه ای ندارد. اما شاخه هایی آبشاری مانند و بسیار زیبا دارد که آویزان است. این درخت به دلیل این که شاخه هایش را به پایین متمایل کرده، مجنون نامیده می شود.
بید مجنون درختی بسیار سازگار است و در بسیاری از انواع خاک به جز خاک هایی که بسیار سریع آب را تخلیه میکنند و خاک های بسیار خشک در بقیه خاک ها رشد مناسبی دارد بهترین نوع خاک برای آن خاک حاصلخیز و مرطوب با زهکشی خوب مانند رس، شن و ماسه با ۵ تا ۷٫۵ است. این درخت از نظر نور محیط روشن و آفتابی را دوست دارد و تحت شرایط بیش از حد سایه شکل نامناسب و نحیف به خود میگیرد. نیاز به رطوبت آن زیاد است و شرایط مرطوب را دوست دارد.
ید مجنون به علت زیبایی و سایه انداز بودن کاربرد فراوانی در فضای سبز دارد. کاشت در چمن کاریها، حاشيه آبنماها، باغهای صخره ای و پارکها از کاربرد های آن در فضای سبز است.
