میوه بـه یا بهی دارای گوشت خشک و کرکی است که طعمی ترش و تقریباً گس دارد.
به سرشار از ویتامین های آ و ب، و املاح آهکی و تانن است. به دارای پروتید، گلوسید، لیپید و آب است و صد گرم آن تولید ۱۱۲ کالری انرژی می کند. این میوه مقوی معده و متوقف کننده اسهال های ساده و خونی است. در ورم حاد در روده ها، خونریزی های قاعدگی و بواسیری، اثر بسیار موثری دارد. به ضمن تقویت اعمال دستگاه گوارش، مخاط و سرفه کاملاً موثر است. دم کرده برگهای به برای تسکین سرفه شهرت فراوان دارد.وقتی به پخته می شود بو و طعمی بسیار خوش دارد. برای کمپوت مناسب است و بصورت مربا و مارمالاد نیز کاربردی عالی دارد.
به را فقط به رنگ زرد روشن تهیه کنید، زیرا نوع سبز آن مانند بسیاری دیگر از میوهها نرسیده و خیلی سفت است. البته درصورتی که در میان بههای خریداریشده، تعدادی سبزرنگ وجود دارد، آنها را چند روز در دمای اتاق قرار دهید تا رسیده شوند.
خواص دارویى به در احادیث:
در مورد به و خواص آن احادیثى از ائمه اطهار علیهمالسلام آمده که عبارتاند از:
۱. کسى که سه روز ناشتا به بخورد، ذهن او صاف و حلم و علم او بسیار مىشود و از مکر شیطان و شیطانیان محفوظ مىماند.
۲. به، قوه بینایى را زیاد مىکند، محبت در قلب ایجاد مىنماید و اگر زن آبستن به بخورد، فرزندانش نیکو (زیباو شجاع) متولد مىشوند. رسول گرامى اسلام صلىاللّهعلیهوآله
۳. به، دل را شاد و با نشاط، شخص بخیل را سخاوتمند و آدم ترسو را دلیر مىکند.
۴. به، غم واندوه را از بین مىبرد. امام صادق علیهالسلام
۵. خوردن به، براى ضعف قلب بسیار مفید است، معده را پاک مىکند، و ذهن را روشنى مىبخشد وآدم ترسو را شجاع مىکند.