کتاب شازده کوچولو اثر آنتوان دو سنت اگزوپری است.
در اینجا خلاصه ای از داستان شازده کوچولو را برای شما بیان میکنیم:
او پسركي است كه در يك سياره زندگي مي كند. در آن سياره چز يك درخت بائو باب بزرگ چند آتشفشان، چيزي وجود ندارد. پسرك بسيار ظريف طبع و حساس است و شخصيتي جالب دارد. مثلاً او عاشق غروب است؛ چون غروب هم زيبا و هم كمي اندوهبار است. از آنچا كه سياره اش خيلي كوچولوست. هر بار كه صندليش را جا به جا مي كند، مي تواند غروب تازه اي را تماشا كند. براي همين، روزي چهل و چهار بار غروب خورشيد را مي بيدد. خيلي محشر است، مگر نه! تا اينكه روزي دانه ي كوچكي در سياره ي او مي افتد و رشد مي كند و تبديل به يك بوته ي گل سرخ مي شود. شازده كوچولو با دل وجان از آن مراقبت مي كند تا وقتي كه غنچه مي دهد و تبديل به گل دلپذيري مي شود. شازده كوچولو به عمرش گل سرخ نديده است. گل همين طور كه خوشگل تر مي شود، لوس تر و بي معني تر هم مي شود. او دائماً خود را آرايش مي كند و مي گويد: «منو از آفتاب بپوشون»،«منو از باد بپوشون» و بالاخره چنان از شور به در مي كند كه كفر شازده كوچولو بالا مي آيد و به اين نتيجه مي رسد كه اصلاً و ابداً زبان گل سرخ را نمي فهمد. همين مسأله باعث مي شود كه بالاخره سياره را ترك كند و به بقيه ي سياره ها برود. بلكه زبان بقيه را بهتر ياد بگيرد،بفهمد عشق چيست، زندگي چيست و با شناختن اين ها و آشنا شدن با آدم ها، حكمت بياموزد و اين درست همان چيزي است كه ما دلمان مي خواهد شماعزيزان ياد بگيريد. شازده كوچولو سر راهش با آدم هاي عجيب و غريب رو به رو مي شود كه هر كدام به نوعي مشغول خود هستند. سرانجام هم با موجود بسيار عاقلي به اسم روباه ملاقات مي كند. روباه به شازده كوچولو مي گويد: «منو اهلي كن» شازده كوچولو مي گويد:«خب من كه نمي دونم اين ها كه مي گي يعني چي. به من بگو اهلي شدن يعني چي» روباه مي گويد،«اهلي شدن يعني ايجاد ارتباط با ديگران، در ميانشان راه پيداكردن، غمخوار شدن و غمخوارپيدا كردن» باقي داستان را يا مي دانيد يا مي رويد و مي خوانيد. شازده كوچولو روباه را اهلي مي كند، البته اهلي شدن، رنج و درد هم دارد. چون در لحظه ي جدايي، كساني كه با هم ُانس گرفته اند، درد مي كشند.شازده كوچولو پس از اين تجربه متوجه مي شود، اصلاً مهم نيست كه دنيا پر ا ز گل سرخ است. چون گل سرخ او كسي است كه شازده كوچولو برايش زحمت كشيده و به خاطر عشقي كه صرفش كرده، گل منحصر فردي است. بچه هاي ما هم گل سرخ هاي منحصر به فردي هستند درست مي گويم؟
