توکان ( یا توکا ) را تقریبا در تمامی امریکای لاتین ( از مکزیک تا آرژانتین به استثنای شیلی ) می توان در جنگلهای بارانی و ساحلی دید. توکان ها به دلیل جذابیت بی بدیلشان جزو اولین پرندگانی بودند که مورد توجه دریانوردان اروپایی قرار گرفته و به اروپا برده شدند. توکان در اسارت تا ۲۰ سال عمر می کند ( بیشترین طول عمر گزارش شده ۲۶ سال است ) توکان مادر در هر تخم گذاری ، ۴-۳ تخم می گذارد ( ۱۶ روز پس از جفت گیری ) و جوجه ها ۵۰-۴۶ روز بعد سر از تخم بیرون می آورند.
توکان پرنده ای باهوش و بازیگوش با رفتاری دوستانه و آرام است. توجه فراوانی به محیط پیرامون خود دارد. به سادگی روی شانه شما می نشیند و در مقابل نوازش مثل یک گربه خودش را لوس می کند! توکان اگرچه قادر به تقلید صدای انسان نیست اما مزایای زیادی نسبت به طوطی ها دارد : توکا جیغ نمی زند و با سر و صدای بلند اسباب نارضایتی همسایه ها را فراهم نمی کند ، ریزش دائمی پوش پرهایش شما را کلافه نمی کند ، نمی تواند گاز (محکم ) بگیرد و همچنین قادر به جویدن پرده و قالی و قالیچه نیست! جوجه هایی که در اسارت متولد شده و به صورت دستی تغذیه شده اند ، بهترین انتخاب برای علاقه مندان توکان هستند. توکان ها می توانند به خوبی طوطی ها تربیت شوند( یه استثنای سخن گفتن ) و حقه ها و بازی های زیادی را بیاموزند.
بهتر است اتاق / فضای مناسبی را برای پریدن در اختیار توکان قرار دهید ( بهتر است پرهای پروازی چیده نشوند ) و برای نگهداری در قفس از قفس مخصوص طوطیهای بزرگ نظیر کاکاتو و ماکائو استفاده کنید. توکان ها تا حد بسیار زیادی به تغییرات دمایی مقاوم اند و می توانند گستره دمایی وسیعی را تحمل کنند. با این حال بهتر است که سازگاری با تغییرات دما به صورت تدریجی انجام شود. برای این منظور می توانید همزمان با تغییرات فصلی حیوان را در معرض هوای آزاد قرار دهید . خطر گرمای تابستان به مراتب بیش از سرمای زمستان است . در صورت افزایش دمای محیطی به بیش از ۳۷ درجه می توانید با اسپری آب به خنک شدن حیوان کمک کنید. اگر گرمای هوا از ۴۰ درجه تجاوز کرد ، نگهداری حیوان در فضای باز توصیه نمی شود.
