پارکور یا هنر جابجایی یا شهرنوردی یک راه نوین برای تعامل با محیط اطراف فقط با استفاده از تواناییهای انسان است.
داوید بل، بنیانگذار پارکور در فرانسه میگوید: جنبهٔ فیزیکی پارکور، غلبهکردن بر تمامی موانع پیش روست، درست مانند اینکه در شرایط اضطراری گیر کرده باشید. پارکور فقط صرف حرکات نیست، بلکه مجموعهای هدفمند و دارای فلسفهٔ خاص خویش است.
پارکور از زمانی که انسان نیاز به شکار کردن و شکار نشدن داشته، وجود داشته است. انسان ها به طور طبیعی گستره ای قابل توجه از حرکات و حالات ممکن را برای گذشتن از موانع به وجود می آورد. از آن گذشته، کودکان به سهولت و صورت بدیع و با نشاط حرکت می کنند، ولی ما هنگامی که شروع به حرکت آگاهانه می کنیم، آن ویژگی را از دست می دهیم. افراد زیادی در طول تاریخ بر روی حرکت انسان و بهبود آن کار کرده اند.
پارکور به معنای خاص آن، توسط ریموند بل (Raymond Belle) که یک سرباز فرانسوی جنگ ویتنام بود پایه گذاری شد. او و همراهانش به دنبال به وجود آوردن یک روش کارا و مناسب برای «تعقیب و فرار» بودند. این فعالیت ها، سرانجام توسط فرزندش داوید بل (David Belle) بصورت مدوّن درآمد. داوید بیشتر عمر خود را صرف سامان دهی این ورزش کرد و نام «پارکور» را بر آن نهاد. او و دوستانش، از جمله سباستیان فوکان که مشهورترین آن هاست، با آموزش های ریموند بل این ورزش را از ترکیب ورزش های مختلفی مانند ژیمناستیک و با هدف کمک کردن به دیگران در مواقع اضطراری، در حاشیه پاریس به وجود آوردند.