میوه نارگیل با نام علمی (Cocos nucifera) با پوست سخت و قهوه ای رنگ، ابتدا در جنوب آسیا کشت می شد و در حال حاضر به صورت درخت نارگیل در تمام مناطق استوایی وجود دارد.مردم اقیانوس آرام از تمام قسمت های این درخت استفاده کرده و آن را به عنوان یک غذای اصلی مصرف می کنند.
ضرب المثلی درباره ی نارگیل بین مردم اقیانوس آرام معروف است که می گوید هر کس که درخت نارگیل می کارد، برای خودش و بچه هایش، لباس، ظرف، نوشابه، غذا و خانه درست می اين نشان مي دهد که تمام قسمت هاي اين درخت، مفيد و قابل استفاده هستند.
اثرات درماني نارگيل:
اسهال:
آب نارگيل يک غذاي ايدهآل براي جايگزين کردن مايعات از دست رفته در اسهال مي باشد.
سنگهاي ادراري (مانند سنگ مثانه):
براي درمان سنگهاي ادراري، گل هاي نارگيل را خشک کرده و پودر کنيد و سپس آن را با ماست بخوريد.
سردرد:
آب نارگيل سردردي را که در اثر تماس زياد با نور خورشيد بروز مي کند، تسکين مي دهد.
کرمها:
جوشاندن ريشه نارگيل با مقدار کمي از انقوزه براي پاک سازي و رهايي از کرم هاي روده بسيار نافع است.
زخم و جراحت:
روغن کهنه نارگيل، تسکين دهنده سريع زخم ها مي باشد.
استفراغ:
اضافه کردن شکر، عسل و پودر فلفل به آب نارگيل يک ترکيب مطلوب براي پيشگيري از استفراغ مي باشد.
زخمهاي دهاني:
غرغره کردن شيره ي حاصل از نارگيل چرخ و رنده شده براي تسکين و معالجه ي زخمهاي دهان مفيد است