بقعهی شیخ انور یا شیخ زاهد گیلانی مربوط به اواخر سدهی ۹ ه. ق. و در شهرستان لاهیجان، روستای شیخ انور، واقع شده است. این اثر در تاریخ ۵ دی ۱۳۴۷ با شمارهی ثبت ۸۲۴ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
بقعهی شیخ زاهد گیلانی بنا بر برخی منابع مدفن شیخ تاجالدین ابراهیم، ملقب به شیخ زاهد گیلانی، از عرفا و دراویش بزرگ و از استادان شیخ صفیالدین اردبیلی است. تاجالدین ابراهیم کردی سنجانی خودش را ابراهیم گیلانی مینامید. پدر او روشن امیر بابلبنشیخ بندار کردی سنجانی بود. این خاندان تا هفت جد شیخ و شیخزاده بودهاند و جد هفتم ایشان مریدبنالاشیخ نام داشت. روشن امیر، پدر شیخ زاهد، از ده بهرالاله، از روستاهای کوهستانی گیلان، همسری برگزید و تاجالدین ابراهیم در سیاهرود از این مادر به دنیا آمد.
وفات شیخ زاهد در سال ۷۰۰ قمری بود. او را در در حوالی سیاهرود در ناحیه غربی گیلان دفن کردند. بنا بر برخی روایات بعدها در سال ۸۹۲ قمری سلطان حیدر صفوی به سبب خوابی که دیده بود، با معماران و نجارانی که از شهر شروان با کشتی به گیلان منتقل کرده بود، این بنا را ساخت و جسد شیخ را به آنجا منتقل کرد. البته از آنجا که در این بقعه هیچ کتیبهای مبنی بر تأیید دفن شیخ زاهد گیلانی در این مکان وجود ندارد و همچنین بنا بر برخی منابع تاریخی، برخی از محققان در مورد اینکه این بنا مدفن واقعی شیخ زاهد گیلانی باشد، شک دارند و مدفن واقعی او را در مکان اولیه یعنی روستای سیاهرود میدانند.