بوقلمون بزرگترین و سنگینترین پرنده خانگی است . برخی مبدا اصلی این پرنده را آمریکای شمالی و مرکزی ذکر می کنند و برخی دیگر ساکنین مکزیکو یعنی سرخپوستان آزتک و مایا را مسئول اهلی شدن آن می دانند.
بوقلمون پرنده ایست که دارای جثه ای نسبتا درشت میباشد . بطور معمول وزن متوسط این پرنده در سنین بلوغ در نژاد درشت جثه نر حدود ۱۰ تا ۱۴ کیلوگرم و ماده این نژاد بین ۷ تا ۸ کیلوگرم و در نژادهای ریز جثه نر حدود ۸ کیلوگرم و ماده حدود ۵ کیلوگرم است . چنانکه ملاحظه میشود وزن جنس ماده در هر دو نژاد بمقدار قابل ملاحظه ای کمتر از نرهای همان نژاد است و شکل جنس ماده نیز ظریف تر و باریک تر از پرنده نر است .
سر حیوان نسبت به جثه ، در مقام مقایسه با سایر پرندگان ، کمتر از متوسط است و پوشیده از پوستی چین و کرکدار میباشد . در عقب سوراخ های بینی در جنس نر زائده ای گوشتی شکل وجود دارد که در حال عادی قریب به ۵سانتی متر و در مواقع تظاهرات و تمایلات جنسی به ۱۰ سانتی متر میرسد . معتقدند که این زائده و سایر زوائد ریز و درشت گوشتی که در قسمت های بدون پر یا کم پر حیوان وجود دارد نوعی وسیله حسی و مظهر واکنشهای حسی حیوان است . زیر گردن بوقلمون نیز پرده ای گوشتی شبیه به غبغب مشاهده میشود . پوست پشت سر حیوان از جمله زائده بزرگ در مواقع ابراز تمایلات حسی بخصوص جنسی، رنگهای مختلف به خود میگیرد ولی در حالت عادی قرمز گلی رنگ است .
بوقلمونها باید از روی رژیمشان غذا بخورند. به آنها حتی می شود میوه و سبزیجات هم داد. بوقلمونها برخی از برگها ، علف های هرز ، بادام های وحشی ، میوه تیره درختان بلوط ، علف ، انگور، کلم و تمامی دانه هایی که انسانها می خورند از قبیل دانه زیتون روسی ، دانه زغال اخته ، دانه انگور وحشی و دانه درخت ساسافراس و دانه پیچک سمی آمریکایی را هم می خورند. بوقلمونها خیلی خوشحال می شوند اگر آردجودوسر روی غذایشان بریزید. بعضی از آنها حتی خوردن تخم مرغ هایی که بر روی زمین افتاده و ترک خورده اند را دوست دارند. بوقلمونهای وحشی دوست دارند حشرات و حیوانات کوچک را بخورند. جوجه بوقلمونهای زیر ۲ ماه ترجیح می دهند از حشرات تغذیه کنند ، برخی از آنها غذایی را که شما برایشان از مغازه می خرید نمی خورند. شما شاید مجبور شوید به آنها جیرجیرک ، کرم زمینی ، کرم میوه ، عنکبوت یا سوسک برای تغذیه دهید.
