کندوی عسل محل زندگی یا خانه زنبور های عسل است . در کندو ،زنبور عسل به صورت اجتماعی زندگی می کند. در هر کندوی عسل جعبه ای ، یک کلنی شامل یک ملکه ،۱۰۰ تا چند هزار زنبور نر و ۳۰ تا ۷۰ و گاهی ۱۰۰ هزار زنبور ماده (کارگر) زندگی می کنند. همچنین کندو انبار یا فضایی است برای ذخیره غذایی جمعیت درون آن .
زنبور عسل وحشی در تنه یا کنده ی درختان، بوته پرچین ها ، صخره ها با دیوارها لانه می کند . برداشتن عسل این زنبور ها باعث خرابی لانه آن ها می شود . در طول قرن ها ، انسان توانسته برای زنبور عسل لانه های قابل استفاده ی مجدد (کندوی عسل) را طراحی کند ، به طوری که بتواند بدون مزاحمت زیاد برای زنبورها ، از آن عسل برداشت کند .
زنبور های کارگر ، کندو را با ورقه های مومی عمودی دورویی پُر می کنند که “شان” عسل نامیده می شوند . هر طرف این “شان” از مجموعه ای سلول های شش وجهی قرار گرفته درکنار هم تشکیل شده است که بیشتر آن ها قطری در حدود ۵ تا ۷ میلی متر دارند . این سلول ها تخم هایی که به زنبور کارگر تبدیل می شوند و همچنین ذخیره ی غذایی کُلنی را در خود جای می دهند که همانا عسل ، گرده ی گل ها و نان زنبور عسل (مخلوطی از گرده ، شهد ، بزاق و میکروارگانیسم ها) است. سلو های کمی بزرگ تر ، تخم زنبورهای نر و سلول های بسیار بزرگِ انگشتانه ای شکل ، تخم زنبور های ملکه را در خود جای می دهند .
بطور کلی دو نوع کندو وجوددارد:
۱-کندو با قابهای ثابت:خود این کندوها از انواع مختلف ساخته و درست میشود که در روستاها وشهرستانهای مختلف به سلایق واز اشیایی مختلف ساخته میشوندکه شانهابه بدنه کندوچسبیده ودرنتیجه کندو غیرقابل باز کردن و کنترل میباشند.
درکندوهای ثابت هرگاه بیماری کوچک وبی اهمیتی بروز نماید یاحتی اگرفقط زنبورهای آن غذای کافی نداشته باشند به علت ثابت بودن شانها ودرنتیجه غیرقابل کنترل بودن وضع داخلی کندو جعیت محکوم به مرگ ونابودی میباشد.
مانند:کندوی تنه درختی-کندوی گلی-کندوی سبدی-کندوی کوزه ای.
۲-کندو با قابهای متحرک:درایران آنهاراکندوهای جعبه ای یاکندوهای فرنگی می نامند.جنس آنهااز تخته است ولی اخیرا نوع پلاستکی آن نیز به بازارهای جهانی از جمله به ایران وارد شده است.کندوی جعبه ای قابل باز کردن بوده وبه هنگام لزوم میتوان قابهایش را بیرون آورده کنترل و درصورت نیازبه جمعیت کمک کرد.