درخت خرمالو از تیره ی آبنوس می باشد و خاستگاه آن به آسای شرقی یعنی چین ، کره و ژاپن باز می گردد. تا ۴ یا ۵ سال پس از کاشت این درخت میوه دهی را آغاز می کند اما محصول تجاری درخت خرمالو پس از ۱۰ سالگی این گیاه قابل دسترس است.
درخت خرمالو یا همان خرمالو انواع گوناگونی دارد ، خرمالوی ویرجینیا بومی آمریکای شمالی ، خرمالوی خرمندی کوچک آسیایی و خرمالی های معمولی بومی چین که این مورد آخر برای تولید بهترین گونه می باشد.
فرایند تولید میوه اغلب از دو طریق بکر باری و گرده افشانی انجام می پذیرد که این عمل توسط حشرات انجام می پذیرد. نهایتا میوه های تلقیح یافته دارای هشت دانه می باشند. به طور کلی کیفیت و نوع محصول نهایی در بکرباری و گرده افشانی با هم متفاوت است و می توان گفت که میوه های بکر بار نسبت به میوه های دانه دار کیفیت بالا تری دارد. میوه های بکربار گوشته ی روشن تر و گس تری دارند. جالب است بدانید میوه های خرمالو در هنگامی که کال است طعم گس دارد و پس از برداشت می تواند برسد.
شاخه های یکساله دارای جوانه هایی در اطراف و انتها می باشند. محل قرار گیری گل های نر روی گل آذین گرزن می باشد. درخت خرمالو را تقریبا می توان در گره درختان میوه منطقه گرمسیری دسته بندی کرد ، به همین جهت باید در سرماهای دیر رس بهاره گیاه را به خوبی محافظت کرد وگرنه احتمال آسیب دیدن شاخسار های یکساله وجود دارد. مقاومت درخت در زمستان مانند انار تا -۱۰ درجه سانتی گراد است.