درخت آلو درختی در اندازه های کوچک تا متوسط و با عادت رشد مستقیم می باشد. درخت آلوی اروپای رشد بیشتری نسبت به آلوی چینی دارد.
برگ ها تخم مرغی شکل یا بیضوی، با انتهای نوک تیز یا گرد، دارای دمبرگ کوتاه و حاشیه ای دندانه دار و مضرس می باشد.
گل ها از نظر موفولوژی مشابه گل های هلو بوده اما به رنگ سفید، کوچکتر و و دارای دمگل طویل تر هستند.
شرایط محیط رشد:
از نظر مقاومت در برابر سرمای زمستان، انواع آلوها مشابه سیب و آلبالو هستند و نیازهای سرمایی آنها بر حسب رقم با ۵۰۰ تا ۱۸۰۰ ساعت دمای کمتر از هفت درجه سانتیگراد برآورده می شود.
این گیاهان به طور کلی خاک های لمونی شنی را ترجیح می دهند و خاک های مرطوب و سنگین را بهتر از دیگر میوه های هسته دار تحمل می کنند.
پس از هرس شکل دهی، بیشتر ارقام تا سن ۱۲ سالگی نیاز به هرس مجدد ندارند ولی در آن سن به دلیل متراکم شدن شاخساره، باید آنها را هرس کرد. ارقام ژاپنی چون چوبشان نرم تر و میوه شان بزرگتر است به پیرایش شدیدتری نیازمندند.
بر حسب رقم و میزان رشد آن، فاصله درختان آلو و گوجه، ۵ تا ۷ متر می باشد. در کشورهای مختلف توانسته انددر شرایط بسیار مناسب تا ۳۵ تن در هکتار محصول برداشت کنند ولی در ایران به طور معمول میزان محصول از ۳ تا ۷ تن در هکتار تجاوز نمی کند.