آبنبات، به خصوص آب نبات شیرین از مخلوط غلیظ شکر با آب به همراه افزودنی های خوش طعم کننده و رنگ دهنده ساخته شده و بعضی مواقع منجمد می شود. در آمریکای شمالی و کشورهای غربی آبنباتها انواع بسیار دارند، به طوری که برخی از فروشگاه ها فقط آبنبات فروشی اند. انواع آن شامل آبنباتهای چوبی، شکلاتی، آب نبات لیسی، تافی، آبنبات چسبناک، آدامسی و … هستند.
اگر شما گیاه خوار هستید، باید از گروهی از آبنباتها مثل پاستیل فاکتور بگیرید. بعضی از آب نباتها دارای ژلاتینی هستند که از استخوان حیوانات استخراج می شود و گیاهخواران تمایلی به خوردن آن ها ندارند زیرا هر ماده غذایی که منشأ حیوانی دارند را نخواهند خورد. ژلاتین حلال نیز برای گیاهخواران ناخوشایند است زیرا از استخوان ماهی گرفته می شود. مواد دیگر مانند آگار، پکتین، نشاسته و صمغ عربی ترکیباتی هستند که به عنوان مواد جایگزین به کار می روند.
آبنباتها عموما دارای شکر هستند و شکر نیز باعث خرابی دندان ها می شود اما فقط شکر نیست که دندان ها را خراب می کند بلکه انواع گوناگونی از باکتری ها هستند که در دهان وجود دارند و از شکر تغذیه می کنند و در نتیجه متابولیسم شکر توسط این باکتری ها، محیط دهان اسیدی می شود و PH پایین می آید.
در پاسخ به محیط اسیدی، مینای دندان، کانی آزاد می کند که این کار باعث سوراخ شدن دندان ها می شود. برای جلوگیری از این امر باید بعد از هر بار خوردن آب نباتها دندان ها مسواک زده شوند. آبنباتها چون محکم به دندان می چسبند، شانس پوسیدگی دندان را زیاد افزایش می دهند. آبنبات بعد از مصرف میزان قند خون را بالا می برد و نگرانی مهمی برای دیابتی ها به وجود می آورد ولی برای افراد غیردیابتی نیز می تواند زیانآور باشد.